تجزیه و تحلیل طیفی و توسعه محدوده کاربرد فضای محرکه‌های رنگی پایه در رنگرزی منسوجات

در تحقیق حاضر، کاربرد مقادیر محرکه رنگی پایه (N*) بدست آمده از روش تجزیه کوهن و کاپوف به عنوان جایگزینی برای مقادیر انعکاس طیفی (N) بررسی شد. مقیاس‌پذیری فضای محرکه رنگی پایه و تبدیل غیرخطی آن بر مبنای تئوری یک ثابتی کیوبلکا-مانک به صورت کمی در غلظت‌های مختلف تجزیه و تحلیل طیفی گردید و میزان تطابق آن با فضای حاصل از فضای انعکاس طیفی مورد بررسی قرار گرفت. طول موج‌های بهینه به منظور توسعه و تعمیم رابطه خطی تابع فوق با غلظت معرفی شدند. نتایج نشان داد که تبدیل غیر خطی فضای محرکه‌های رنگی پایه، یعنی فضای مقیاس‌پذیرتر است. در طول موج‌های پیشنهادی محدوده رابطه خطی مقادیر مشابه با غلظت تا حد معینی بهبود می‌یابد و رابطه خطی به دست آمده در نواحی تعمیم یافته برای تابع مورد نظر می‌تواند به عنوان راه حلی برای بررسی رفتار سامانه‌های رنگرزی از جمله تخمین غلظت ماده رنگزا از داده‌های کالریمتری یا همان مقادیر محرکه‌های سه‌گانه پیشنهاد گردد.